Emocje u malucha

Rozwój emocjonalny to jeden z najważniejszych obszarów życia małego dziecka. Pierwsze trzy lata to czas intensywnych zmian – dzieci uczą się rozpoznawać emocje, nazywać je, a także radzić sobie z ich wyrażaniem. Żłobek, jako środowisko społeczne, odgrywa w tym procesie kluczową rolę. W grupie rówieśniczej maluch codziennie doświadcza różnorodnych emocji: radości z zabawy, złości przy konflikcie, smutku przy rozstaniu z rodzicem, ekscytacji z nowej aktywności. To właśnie w takich chwilach opiekunowie stają się przewodnikami dziecka w świecie uczuć. Ich zadaniem jest nie tylko reagowanie, ale też modelowanie – pokazanie, jak można się uspokoić, jak nazwać emocje, jak zareagować empatycznie. W naszej placówce stawiamy na podejście oparte na emocjonalnym bezpieczeństwie. To znaczy, że każde dziecko ma prawo czuć, wyrażać i przeżywać. Nie oceniamy emocji – pomagamy je zrozumieć. Jeśli dziecko płacze, nie mówimy „nic się nie stało”, ale raczej „rozumiem, że jesteś smutny – chcesz się przytulić?”. Takie podejście buduje w dzieciach zaufanie do siebie i innych. Ważną rolę odgrywają także rytuały i stały plan dnia – dają dzieciom poczucie przewidywalności, a co za tym idzie – spokoju. Dzięki temu dzieci lepiej radzą sobie z napięciem i emocjonalnymi wyzwaniami. Regularne zajęcia, stałe pory posiłków i snu, jasne zasady – wszystko to buduje poczucie bezpieczeństwa. Rodzice również mogą wspierać rozwój emocjonalny w domu. Wystarczy uważność i otwartość – zamiast pytać „dlaczego płaczesz?”, warto powiedzieć „widzę, że coś Cię zasmuciło”. Pokazywanie, że emocje są czymś naturalnym i nie trzeba ich tłumić, to ogromna wartość na całe życie. Dziecko, które potrafi nazwać to, co czuje, jest lepiej przygotowane do budowania relacji, do nauki i do radzenia sobie ze stresem. Rozwój emocjonalny nie dzieje się z dnia na dzień – to proces. Ale proces, który warto wspierać od samego początku.